Waarom houdt brand zich niet aan het Bouwbesluit?

In de afgelopen twee decennia is bij nieuwbouw en renovatie van utiliteits- en bedrijfsgebouwen steeds verder de grens van het absolute minimum opgezocht. Daardoor nam de omvang van brandschades toe en blijken verzekeraars steeds minder bereid deze risico’s te dragen. Volgens Hans Sevenstern wordt het daarom tijd dat we gaan ontwerpen en bouwen op basis van risico’s.

In de afgelopen twee decennia zijn we in Nederland bij nieuwbouw en renovatie van utiliteits- en bedrijfsgebouwen steeds verder de grens van het absolute minimum gaan opzoeken. Veelal werden nieuwe gebouwen door projectontwikkelaars neergezet en was er bij het ontwerp nog geen gebruiker bekend. Bij het ontwerpen werd bij voorkeur snel naar artikel 1.3 ‘Gelijkwaardigheidsbepaling’ van het Bouwbesluit gegrepen. Neem daarbij in ogenschouw dat met NEN 6079, grote brandcompartimenten, ‘buiten formaat’ bedrijfsgebouwen uit de grond zijn gestampt. En daarbij dat we met gebouwen met een gemixt gebruik van wonen/werken/logies steeds meer de hoogte opzoeken. Door de aangescherpte duurzaamheidseisen is er steeds meer kunststof isolatiemateriaal toegepast in dak en gevels, licht in gewicht, maar veelal uiterst brandbaar (1). Met de brandbeveiligingssystemen werd voor het minimum gekozen, omdat de eindgebruiker nog niet bekend was bij ontwerp. Tot slot leggen we in het kader van duurzaamheid het gehele dak vol met PV-panelen.

Lees hier het hele artikel

Bron: Brandveilig.com